c'hwezadenn .1

f. –où

(1) Suée.

●(1919) DBFVsup 33b. huizaden, tr. «suée.» ●(1936) TKAL I 66. Eur c'houezadenn gaer e oa bet evidomp.

(2) Serriñ ur c'hwezadenn : attraper une suée.

●(1939) RIBA 46. Cherrein e hra un huizaden ha hernein e hra hé horv peur.