v. tr. d.
I. Sarcler.
●(1499) Ca 113b. Huennat. g. sarcler.
●(1659) SCger 108a. sarcler, tr. «c'huennat.» ●154b. huennat, tr. «sarcler.»
●(1907) MVET 17. c'hwennat sivi. ●(1927) GERI.Ern 83-84. c'houennat v. a. et n., tr. «sarcler.»
►[complément : mauvaises herbes à sarcler]
●(1633) Nom 235b. Runcatur ager, quod exherbare, columellæ etiam dixit : serfouër : lammet pe huemat (lire : huennat) an lousaou en vn remuiff an douar.
●(1732) GReg 491a. Arracher les mauvaises herbes d'entre les bonnes, tr. «c'huënnat al lousou.Van[netois] huënneiñ.»
●(1839) BESquil 555. é ma ret huennat ha dihouriennein er fal lezeu. ●(1849) LLB 700. [er gué] É tisoh ag en doar hag é sewel ou fen, / É ma ret ou huenat.
►[complément : plantation à nettoyer]
●(1909) KTLR 51. c'houennat he avalou douar.
►[complément : espace à sarcler]
●(1633) Nom 235b. Sarritur ager : sarcler : huennat an mesou.
●(c.1718) CHal.ms ii. oster les herbiers d'une airette, tr. «dilastein un erüen, huennat un eru'.»
●(1857) CBF 81. c'houennat ar pengennou, tr. «sarcler les plates-bandes.» ●(1894) BUZmornik 247. c'houennat he jardin. ●516. c'houennat eur parkad ed.
►absol.
●(1633) Nom 178b. Irpex : ratteaux auec dents à sarcler : rastell en deffè dent da chuennat.
●(1849) LLB 358. hui hou pou goudé bihanoh de huénat. ●(1867) MGK 88. C'hwennat, medi, endramm, dourna, kakuada. ●(1869) FHB 224/117b. netra nemet c'houennat ac atao c'houennat. ●(1894) BUZmornik 33. O c'houennat eo e veze peurliesa asambles gant merc'hed all.
●(1933) EVGB 7. D'an nevez-amzer, e vez (...) c'houennet, dilouzaouet.
►[empl. comme subst.] Sarclage.
●(1914) FHAB Genver 15. poent ar c'hoennât. ●(1955) STBJ 201. ar medi, an dorna pe ar c'houennat.
II. sens fig.
(1) Corriger, épurer, élaguer (un texte) de ses fautes.
●(1926) FHAB Kerzu 456. ar brezoneg, c'houennet ar galleg dioutan. ●(1934) BRUS 51. Corriger (un texte), tr. «huennat.»
(2) Choisir, séparer.
●(1927) GERI.Ern 83-84. c'houennat v. a. et n., tr. «choisir, séparer ; nettoyer.»
(3) Vider (les poches), voler.
●(1927) GERI.Ern 83-84. c'houennat v. a. et n., tr. «vider (les poches, en volant).»
III. Kas da c'hwennat panez : voir panez.