adj. Convoitable.
●(1732) GReg 208b. Convoitable, tr. «c'hoantapl.» ●209a. Rien en ce monde n'est convoitable que la vertu, tr. «netra var an douar ne deo c'hoantapl nemed ar vertuz heb-qen.»
adj. Convoitable.
●(1732) GReg 208b. Convoitable, tr. «c'hoantapl.» ●209a. Rien en ce monde n'est convoitable que la vertu, tr. «netra var an douar ne deo c'hoantapl nemed ar vertuz heb-qen.»