burut

m. –où Bluteau.

●(1744) L'Arm 32b. Bluteau ou Blutoir, tr. «Burutte.. eu. m.» ●349a. Sas, tr. «Burutt.. eu.»

●(1904) DBFV 35a. burut, m. pl. eu, tr. «bluteau, blutoir.»