coll. Brindilles.
●(1699) Har 21. brinsat, tr. «menu bois.» ●(1732) GReg 929a. Tordre des branches en forme de chaînes, tr. «Tortiçza brinçzad. güea brinçzad.» ●(1744) L'Arm 236b. Du menu bois, tr. «Brinçatt » ●(1792) HS 82. unn deine é cherrein coèt, brinçat, menudeu.
●(1841) IDH 184. brinçad ha barreu. ●(1849) LLB 736. Ol er brinsad izel.
●(1906) HIVL 9. Er vugalé e glaské tro-ha-tro brinsad ha tammeu koed. ●(1934) BRUS 238. Une brindille, tr. «ur vrinsen, pl. brinsad, m.» ●(1942) DHKN ii. ur vréhad brinsad séh.