brikenn .2

f. –où Pichet.

●(1906-1907) EVENnot 11. (Sant-Laorañs) Eur vriken vraz e peuz, tr. «pichet.» ●(1910) EGBT 58. briken, tr. «pichet.» ●(1926) ARVG (niv. 7, gouere) 146. Kentran tra ’reas, eur wech arru er gêr, a voe kemer eur vriken ha mont d’ar c’hao.