f. fam. Nourriture, bouffe.
●(1919) DBFVsup 11a. brifen, blifen (terme d'argot), tr. «mets, nourriture.» ●(1924) DIHU 153/36. kaout ou zam brifen. ●(1932) BRTG 79. brifen er hemenér. ●(1934) DIHU 278/122. é ma marsé un tammig tret er vrifen, eit ur banùez. ●(1940) DIHU 351/138. rak tret e vezè é vrifen ! ●(1942) DHKN 86. Mac Dâthô oè de ben eit chervij er vrifen. ●94. Tret e oè ou brifen !