brezelekaer

m. –ion Guerrier.

●(1866) FHB 65/99b. he vicher a vrezelecaër. ●(1866) FHB 67/114a. hor guella brezelecaerien.

●(1904) DBFV 32a. brezélekour, brezélegour, m. pl. –kerion, –gerion, tr. «guerrier, homme de guerre.»