Devri

brec'h .2

brec'h .2

f. –ioù, d. divvrec'h

I. (anatomie)

A.

(1) Bras.

(1499) Ca 26a. Brech. g. bras. ●(c.1500) Cb 29b. [brech] g. petit bras. b. brechyc. ●(1557) B I 370. Heman so taul sech a brech mat, tr. «Voilà un coup sec, d'un bon bras.» ●(1633) Nom 23a. Brachium : le bras : an bræch, breach. ●177a. Mitella : linge où le bras repose estant blessé : liennen pe voar hiny ez læcquer an bræc'h blesset. ●(1650) Nlou 220. Ne chommas barr, en garr, na brech, / Goat vn bannech na dysechas, tr. «il ne resta point ne jambe ni bras, / goutte de sang qui ne se dessécha.»

(c.1680) NG 1582. Quén nen doué e Langroes e diureh astenet. ●(1732) GReg 115a. Bras, membre du corps, tr. «Breac'h. p. diouvreac'h. bræc'h. p. diouvræc'h. Van[netois] breh. p. diü vreh.» ●(17--) TE 6. hi e astennas hé bréh.

(1904) DBFV 31a. bréh, f. duel diùvréh, divréh, pl. bréhieu, tr. «bras (d'un homme).» ●(1910) MBJL 170. ne vel er zal nemet brec'hio en êr.

►[duel] divvrec'h

(1580) G 760. dyou ha dyou var ma dyou brech, tr. «Deux ha deux sur mes bras.» ●(1650) Nlou 215. Pan voa en croas pren astennet, / Oz cr'ech é dyoubrech dylechet, tr. «Lorsqu'il fut étendu sur le bois de la croix / en haut, les deux bras disloqués.»

(1790) MG 13. n'ou dès na corv, na divréh na divarr. ●127. A boén e ra-hi ur pas, ne vènt ar hé divréh.

(1867) MGK 92. Ar re-man a labour bemdez gant ho divrec'h.

►[plur. du duel] divvrec'higoù

(1860) BAL 240. e zivrec'higou.

(2) (en plt des enfants) Bezañ war ar vrec'h : être sur le bras, être encore un bébé.

(1969) BAHE 62/23. Abredig 'ta e oa kroget an darempred etrezomp-ni bugale, emichañs, pa oamp c'hoazh war ar vrec'h.

(3) Bevañ diwar-bouez e zivrec'h : gagner sa vie d'un métier manuel.

(1904) SKRS I 231. divar bouez e zivrec'h e ranke beva.

B. (en plt des animaux)

(1) Patte, pince de crustacé.

(1738) GGreg 34. Brec'hyou ar c'hrilh-vor, tr. «les branches et les pinces de l'Ecrevisse de mer.»

(2) Bras des céphalopodes, tentacule.

(1919) BUBR 3/65. brec'hiou eur zoaven rampsek. ●(1925) BRUD n° 11, 12, 14, 15, en 1963 par Emgleo Breiz, Brest, graphie et pagination différentes de l’édition de 1925, puis en 2003 une édition bilingue par Skol Vreizh préparée par Bernard Cabon)">BILZ 111. brec'hiou gwevn ha ramplus evel kroc'hen eur zilienn, oc'h astenn o spegou yen war ho troad pe war ho kof-gar ?

II.

A. par meton. Manche de vêtements.

(1867) BUE 56. eur zae dindan gant divrec'h hirr ha ledan.

B. par anal.

(1) [au plur.] Brancards.

(1738) GGreg 34. brec'hyou ar c'hastell-carr, tr. «les bras, les soutiens du corps de la charrette.» ●brec'hyou ar c'hravaçz, tr. «les bras, les soutiens de la civiere.»

(1869) EGB 17. Brec'hiou ar c'hravaz, tr. «les bras de la civière.»

(2) Bras d'une croix.

(1821) SST 7. divreh er groez. ●(1869) SAG 274. divreac'h ar c'hroaziou-all.

(3) Bras de moulin.

(c.1718) CHal.ms i. les ailes d'un moulin a vent, tr. «branqueu ur velin a aüel', diureh ur velin a aüel.» ●(1744) L'Arm 9b. Aîle d'un Moulin, tr. «Bréh

(1904) DBFV 31a. bréh, f. duel diùvréh, divréh, pl. bréhieu, tr. «bras (de moulin).»

(4) Bras de chaise.

(1732) GReg 115a. Bras d'une chaise, tr. «Breac'h an gador. p. divreac'h

C. (architecture) Transept (d'une église).

(1732) GReg 326a. La croisée d'une Eglise, tr. «divreac'h an Ilis.» ●(1744) L'Arm 86a. Croisée d'une Eglise, tr. «Bréhieu unn Iliss.»

(1867) FHB 119/113b. hag e deus lezet daou vil lur gant he ilis parrez evit lacat guer nevez var brenestrou an divrec'h.

(1909) MMEK 55. mez an divrec'h kroaz a zoug, heb drouk ebed, eur bec'h a nao c'hant vloaz.

E. Brec'h dehou : bras droit (de qqn).

(1889) ISV 379. An aotrou Boassier am galve he vreac'h deou.

III. Loc. adv.

(1) A-nerzh-brec'h : à la force des bras.

►[avec un adj. poss.]

(1792) BD 3720. men en harso a ners ma brec'h, tr. «je l'arrêterai par la force de mon bras.»

III.

(1) Astenn e vrec'h : étendre son emprise.

(1893) IAI 124 (L) L. Kerne. Bemdez ec'h astennent ho breac'h hag ho galloud pelloc'h pella tro var dro.

(2) Bezañ hir e vrec'h : avoir le bras long.

(1790) MG 117 (G) I. Marion. En Eutru-Doué e zou hir a zivréh, m'ami.

(1871) CST 8 (L) Y.-V. Gwilhou. «Ya, eme Zioklesian, ha prest e vo gwelet eo hir va brec'h ha pounner va dourn. ●(18--) SAQ I 9 (L) J. Quéré. Eur zell a druez ouzin : ho preac'h zo hirroc'h eget va hini.

(1922) IATA 23 *Alan Yann. Brema ar c'houarnamant a zo keit he vreac'h ma ne gredan ket mont. ●(1923) ADML 125 *Alan Yann. Meur a dro o d'euz klasket gwall dizad aneza; e kuz, rag aoun 'zo araok Meriadek, a zo hirr e wreac'h.

(3) Bezañ hiroc'h e vrec'h eget e vañch : avoir le bras long, avoir du pouvoir.

(1942) VALLsup 24 (T). Il a le bras long, tr. F. Vallée «hiroc'h eo e vrec'h eget e vañch. Dicton T[régor].» ●(1954) VAZA 97 (T) *Jarl Priel. Ministr ar Verdeadurezh-stad abaoe ur pennad, ha dre-se, kalz hiroc'h e vrec'h eget e vañch. ●(1957) AMAH 141 (T) *Jarl Priel. Ur skrivagner hag ur barzh anezhañ, ur gwaz pinvidik-tre ha gant ur vrec'h kalz hiroc'h eget e vañch. ●(1961) BRUD 14-15/82 (T) E. ar Barzhig. E gwirionez, eñ a oa ivez kuzulier-kêr, pe eun dra bennak e giz-se ha hirroh e oa e vreh eged e vañch. ●(1965) BRUD 20/16 (T) E. ar Barzhig. Ha dreist-oll pa vezer unan euz ar pennou-braz hirroh e vreh eged e vañch.

(4) Plegañ ar vrec'h : boire.

(1941) SAV 22/37 (K) *Perig an Noz. Karout a ra Yann plega e vrec'h alïesoc'h eget e dro.

(5) Reiñ brec'h : aider. Cf. reiñ dorn, reiñ skoaz.

(1926) FHAB Gouere 265 F. M.. Roi a reas brec'h dreist-holl d'an dud santel a brezege an Aviel dre bevar c'horn ar vro.

(6) Lakaat brignenn en e zivrec'h : voir brignenn.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...