f.
I. Grandeur, taille.
●(17--) TE 13. Er vrastæd ag er batimand-hont. ●195. ul lestr-arem, péhaini a gaus d'e vrastæd ha d'é ledandæd, e zou discrihuét pèn-d'er-bèn ér Scritur.
●(1839) BESquil 514. tair bouteillicg ingal é pouis hac é brastet. ●(1841) IDH 11. un idol eur ag ur vrastet hag ag un ihueldæt extraordinær.
●(1925) SFKH 8. diauled, lan, a gement brastet e zou. ●(1927) GERI.Ern 66. brasted f., tr. «grandeur, qualité de ce qui est grand.»
II. sens fig.
(1) Grandeur.
●(1790) MG 80. adorein Doué a gaus d'é vrastæt. ●(17--) TE 22. revè er vrastæd ag é fé.
●(1860) BAL 63-64. compren oll-galloud Doue, e vrasdet ac e vadelez.
●(1921) BUFA 186. Dizoleit en des d'ein é vrasted ha me izelded.
(2) Importance, gravité.
●(1804) RPF 51. er vrastæd ag é béhedeu. ●(1839) BESquil 551. revé er vrasted ag er faute.