adv.
I. Adv.
(1) Terriblement, extrêmement.
●(1912) BUBU 12. Er heh dén (...) en doé droug blaoah. ●(1912) BUEV 23. hag aben en noz blaoah ker skuéh èl ma hum gavé. ●60. be oé belbehen ar é spered blaoah. ●(1922) BUPU 6. ne hra meit tretat ha goannat blaoah.
►[après un adj.]
●(1913) THJE 25. En ol e gavas er livr-sé ker braù ma oent bamet blaoah. ●(1918) BNHT 3-4. Er medisinour, és é gout, e oé bamet blaoah.
(2) Braouac’h da : incroyable. cf. ur spont
●(1908) AVES 13. blaoah d'en droug en des. ●(1918) BNHT 13. blaoah d'en droug hé doé. ●(1922) BUPU 4. O men Doué, blaoah d'er soufrans em es ! ●14. blaoah d'en droug hi doé bet d'andur. ●(1927) GERI.Ern 51. blaoec'h d'en dud ! tr. «ah ! quelle foule !»
II. Adj. Braouac'h eo : c'est épouvantable, terrifiant, effrayant.
●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 139. blaouah-é gùélet péh quen æz é tér de lahein.
●(1927) GERI.Ern 51. blaoac'h, blaoec'h V[annetais] adj, tr. «Epouvantable, odieux.»