bomisañ / bomisiñ

v. tr. d. Vomir.

●(1710) IN I 144. nemet bomissa a raet alies. ●(1744) L'Arm 463b. Renarder, tr. «Bomissein ou Turul dré ma vérr meau.» ●(17--) EN 3383. evomise ane, tr. «il les vomissait.»

●(1831) MAI 114. pehini a c'hourdrous he bomissan.