bom

m. (botanique) Menthe, baume.

●(1910) MBJL 65. Ober reont ive chaous gant gwinegr ha bom (menthe) da lakat war ar c'hig. ●(1927) AVZH I 47. an deog war ar vent¹. bom. ●(1927) AVZH III 133. pere a bae an deog war ar vent¹ (minty, bom). ●(1931) VALL 461a. Menthe, tr. «bôm T[régor] m.»