adj. & adv.
I. Attr.
A. [sujet : qqn]
(1) Bezañ boas : avoir l'habitude, être habitué.
●(1876) TDE.BF 433a. Al loen-ma laosket da vont, a ia war he ourzik, evel ma voa boaz.
●(1911) SKRS II 182. mezo adarre evel ma 'z oa boaz.
(2) Bezañ boas diouzh (+ sub.) : être habitué à.
●(1860) BAL 175. n'oa boaz diouz seurt labour ebed.
(3) Bezañ boas da (+ v.) : être habitué à.
●(1857) CBF 83. Me zo boaz da gia oc'h al labour, tr. «Je suis, par habitude, opiniâtre au travail.» ●(1868) KMM 50. dre ma oas boaz da lavaret un nebeudic pedennou. ●(1870) FHB 308/373a. n'e ket boaz da c'hrac'hi na da randonni. ●(1878) EKG II 13. dre-ze n'ho doa poazet nemed evel m'oant boaz da ober evitho ho-unan. ●(1891) MAA 74. Ar re a zo boaz da lenn bemdez Buez ar Zent pe an Testamant Koz ha Nevez.
●(1906) KANngalon Gwengolo 207. Mes an avoltin bihan a ioa boaz da bignat er guez da zifoupa neiziou. ●(1911) BUAZperrot 112. ker boaz omp d'o gwelet.
B. Usuel.
●(1927) GERI.Ern 55. boas adj., tr. «usuel.»
II. Adv. Habituellement.
●(1979) VSDZ 93. (Douarnenez) met boas eo eizh goulet atav, tr. (p. 257) «mais habituellement c'était huit brasses de profondeur.»