f. –où
(1) Beuglement.
●(1876) TDE.BF 56a. Blejadenn, s. f., tr. «Beuglement.»
●(1909) FHAB Kerzu 380. N'eo ket blejadennou saout an dra-man. ●(1931) VALL 65a. Beuglement, tr. «blejadenn f.» ●(1963) LLMM 99/264. Er pellder e kleve blejadennoù iskis.
(2) sens fig. =
●(1974) THBI 179. Neuze glever blejadenn spontus tour-tan Penmarc'h o poenta ar vartoloded war mor vil.