v.
I. V. tr. d.
(1) Rendre plus fervent, aviver.
●(1909) FHAB Gwengolo 262. tomma ar c'halonou ha birvidikat ar feiz. ●(1963) BAHE 35/58. da virvidikaat ar pardonioù.
(2) Vivifier.
●(1935) ANTO 183. Evel da virvidikaat (…) an danevell vurzudus a vennen rei da anavezout d'am c'henvroiz.
II. V. intr. Devenir plus brûlant, plus ardent.
●(1911) BUAZperrot 589. Birvidikât bemdez a rea he c'harantez e kenver he nesa. ●(1935) ANTO 26-27. e santen ma gwad o tont evel war virvidikaat em gwazied.