f. –où, bili
I. Galet.
●(1499) Ca 22a. Bilienn vide in men. ●(c.1500) Cb 26a. Bilien : vide in men.
●(1659) SCger 132a. bilien pl. biliou, tr. «petite pierre de mer.»
●(1877) EKG I 96. trouz ar biliennou a ruille hag ziruille divar an eil roc'h var eben. ●(1878) EKG II 215. ar mor (...) o ruilla ar biliennou an eil var gorre e-ben. ●(1883) MIL 212. var an aot da zestum biliennou-mor.
●(1904) DBFV 23a. bilien, f. pl. bili, biliad, bilied, tr. «caillou, pierre.»
II. sens fig.
(1) Crottin, crotte.
●(1803) MQG 10. eur marc'h pa gac'h biliennou.
●(1924) BILZbubr 41/949. Eur stotadennig an neus grêt, ha pemp pe c'houec'h bilienn eus a-zindan e lost. Bê ê ê ê !...
(2) (argot de la Roche-Derrien) Bouteille.
●(1980) PEAS 58. Bilienn, boutailh.