coll. (botanique) Bouleaux.
●(1659) SCger 16a. bouleau, tr. «bezo.» ●132a. bezo, tr. «bouleau.» ●(1732) GReg 109a. Bouleau, arbre, tr. «Bézvenn. p. bézvenned. bévenn. p. bévenned, bévennou. Treg[or] béoüenn. p. béoüenno. Van[netois] béüenn. p. béënnéü, béü.» ●(1744) L'Arm 35a. Bouleau (arbre), tr. «Béau ; Béuë ; Baiuë.»
●(1847) BDJ 39. Hevel eur binen etoüez bèzo pe gwez hentré benhac-hall. ●(1869) FHB 244/279b. Evit ober koajou mad, ar bezo hag ar fao a zo mad, ha soken ar c'hesten hag ann dero. (...) ar bezo a vez plantet, hag ar guez all a vez aded. ●(1870) FHB 278/134a. En traon ez eus guez craon, goudeze guez fao ; neuze sapin hag erfin bezo.
●(1904) DBFV 22a. bèu, béaù, koed bèu, tr. «du bouleau.» ●(1927) GERI.Ern 46. be(z)o col., tr. «Du bouleau, des plants de bouleau.»
►gwezenn-vezv f. Bouleau.
●(1954) VAZA 163. Bez’ eus a bep tu dezho ur menez meinek, pikoloù re a-wechoù, gant koadeier stank eus an traoñ d’an nec’h, gwez bezv ken lintrus hag arc’hant, sapr ha tourmantin eeunoc’h ar c’hef anezho eget korzennoù dir : alese e veze tennet gwechall ar gwellañ gwernioù evit al listri dre lien.