betet

adj.

(1) Bezañ betet : perdre au jeu «betenn».

●(18--) BSG 226. Pe mar grêt eun defaut brema, vefed bettet, tr. «vous serez bête.»

(2) sens fig. =

●(1900) KAKE 249. Mar diwez deoc'h dimezi, biken / Va c'hredit, c'houi 'vezo betet.