m./f. –où, –ioù Moyeu.
●(1633) Nom 180a. Modiolus rotæ : le moyeu d'vne rouë : vn bendel carr.
●(1847) MDM 276. eur c'har ead el lagen beteg ar bendeliou. ●(1869) FHB 218/68a. ar c'harrer (...) var bouez poania avoalc'h da renca skinou ha bendeliou.
●(1904) KZVr 356 - 04/09/04. Bendel (Troude). Lakaat ouspen : Ha bendil, bendilh, benduilh (Kerne-Izel). ●(1905) CDFi décembre. ar bendell-karr. (d'après KBSA 112). ●(1909) FHAB Gwengolo 266. rei eun hortad d'ar vendel evit darc'hoï ar rod ebars ar roli ha lakât ar c'har var e zres. ●(1921) FHAB C'hwevrer 43. eur c'harr eat el lagen betek ar bendeliou. ●(1927) GERI.Ern 42. bendell m., tr. «Moyeu.» ●(1987) GOEM 174. Le moyeu, ar vendell, est en orme ou en chêne.