v.
I. V. intr.
A. (en plt des animaux)
(1) Bêler, beugler.
●(1744) L'Arm 29a. Bêler, tr. «Beaical.. caitt..» ●(17--) TE 155. lonnèt é vucellad hac é veaical ér hamp.
●(1856) VNA 8. ul lay bihan é vaical, tr. «un petit veau qui beugle.»
●(1904) DBFV 20a. bèkal, tr. «bêler.» ●(1927) GERI.Ern 41. V[annetais] bekal, tr. «Bêler.»
(2) Croasser.
●(1744) L'Arm 85b. Croasser, tr. «Beaiqual ou quein.. quétt.»
●(1904) DBFV 20a. bèkal, tr. «croasser.»
B. (en plt de qqn)
(1) Gueuler, brailler.
●(1903) JOZO 61. én ur vékal ken e gorn en ti get é voéh. ●(1904) DBFV 20a. bèkal, tr. «s'écrier.»
(2) Pleurer.
●(1912) BOEG 52. Pe huél ur vam é vèk ré er hroèdur.
(3) Exhaler une plainte sourde.
●(1962) EGRH I 13. bekal v., tr. « exhaler une plainte sourde. » = ober bek.
(4) Pleurer en braillant, brailler.
●(1937) DIHU 310 Ebrel 245. A p’er gourdrouzér, ur uéh pep huéh miz, éan en emlaka de vèkal, de vèkal èl ur hah diskrohennet é biù.
II. V. tr. d.
(1) Picoter.
●(1732) GReg 87b. Becqueter, prendre avec le bec, donner des coups de bec, tr. «Becqat. pr. becqet.»
●(1850) JAC 58. ampech brini / Da zonet d'o becat a hini da hini [ar pasteziou]. ●(1876) TDE.BF 42a. Bekat, v. a., tr. «Donner des coups de bec.»
●(1927) GERI.Ern 41. bekat v. a., tr. «Becqueter, picoter.»
(2) [au narrat. ind.] Gueuler.
●(1895) FOV 266. D'en ihuern, mar karès, e vèkas er Gascon.
III. V. pron. réci. En em vekal : se battre à coups de bec.
●(1876) TDE.BF 42a. En em vekat, tr. «se battre à coups de bec.»