adj.
(1) Bezañ beget mat : avoir la langue bien pendue.
●(c.1718) CHal.ms i. Disert, tr. «elocant, comser cäer, beguet mat.»
●(1847) FVR 72. a dlefe monet da gavout eunn tri c’hant breizad evel ar re a bere a zo komzet, beget mad evel-t-ho. ●(1872) SBI I 306. Da gaketal, da ober goap / Marie Javre zo beget mad, tr. «Pour caqueter, pour se moquer, / Marie Geoffroy a bonne langue.»
●(1904) DBFV 19b. beget mat, adj., tr. «fort en gueule, disert (Ch. ms.).» ●(1921) LZBt Here 23. Eun den beget-mad an eus zoken kât eur gir brao. ●(1922) FHAB Gwengolo 265. Ar c'hemener a zo peurvuia beget mat.
(2) De la forme d'un bec.
●(1909) FHAB Eost 232. eur fri hir beget evel eur minaouet.
(3) (en plt des cheveux) Fourchu.
●(1962) TDBP II 38. Hirrad a ra da vleo, arru int beget, tr. «tes cheveux allongent, ils forment des pointes.»
(4) Bezañ beget e galon : être ému.
●(1909) KTLR 193. Nominoe oa beget he galoun. ●(1934) PONT 92. O klevet kement-se, an dud a deue beget o c'halonou hag a leñve.
(4) Plein de manière à former un cône.
●(1907) AVKA 83. Roet hag e vo roet deoc'h ; e vo roet deoc'h ur ventez vat, ha karget stard, ha beget da vera.
(5) Bezañ, chom beget war galon ub. =
●(1867) FHB 119/119a. he gomzou avad a jomas beguet var galon ar merc'hed. ●(1867) FHB 122/142a. Al leanez gouscoude a voe beguet var he c'halon gouzout piou oa ar beleg-ze.
(6) Piqué.
●(1927) GERI.Ern 40. beget, tr. «piqué.»
(7) (en plt d'un abcès) Mûr.
●(1920) MVRO 18/1c. ar gor a oa beget eur pennad a oa.