adj.
I. Adj.
A. Attr./Épith. Plein, comble.
●(1659) SCger 27b. comble, tr. «barr.»
●(1867) MGK 42. ed barr an arc'h. ●(1876) BJM 14. ar joa santel oa barr he galon ganti. ●(1880) SAB 101. e volontez eo lacaat priz mad, mont a vraz, pae ker, rei muzul barr, paea founnuz.
●(1904) DBFV 1b. bar, adj., tr. «(mesure) comble.»
B. Attr. sens fig.
(1) Bezañ barr a : plein de, rempli de.
●(18--) SAQ II 176. e kreiz va holl boaniou va c'haloun a zo bar a joa.
(2) Bezañ barr : être à son comble.
●(1865) LZBt Gouere 8. Bar eo ma joausted.
●(1913) AVIE 297. eit ma vou (...) bar me leùiné.
II. Adv.
(1) Lakaat, kargañ barr : remplir à ras bord, combler.
●(1732) GReg 801a. Remplir, combler, tr. «lacqât barr.»
●(1850) MOY 182. Beit soign da garga bâr ar gariguellou.
(2) Leun-barr : tout plein.
●(1906) BOBL 10 février 73/1f. An iliz a ioa leun-barr. ●(1913) AVIE 35. reseùet hun es ol ag er vammen sé lan bar.