m. –ion Bachelier.
●(1464) Cms (d’après GMB 47). Bachelier, bachelier. ●(1499) Ca 16a. Bacheler. g. bachelyer.
●(1732) GReg 74a. Bachelier, celui qui a le degré de baccalaureat, tr. «Bacheler. p. bacheléryen.»
●(1920) FHAB Mezheven 355. d'e 16 vloaz e oa bachelour. ●(1931) VALL 5 »b. Bachelier, tr. «bachelour.» ●(1954) VAZA 67. piv a felle dezhañ lakaat e anv war roll ar vachelourien da zont, rak ret e oa kas hep dale ar baperenn-se da Skol-Veur Roazhon.