askellek

adj. Ailé, volatile, volant.

●(1732) GReg 968b. Volant, qui vole, tr. «asqellecq.» ●Insecte volant, tr. «Amprevan asqellecq.»

●(1867) MGK 106. gant eur bir askellek.

●(1927) GERI.Ern 28. askellek adj., tr. «ailé.»