n. de l. Armorique. cf. Armorig
●(1732) GReg 917a. ar-voricq. ●(1744) L'Arm 17a. Arvoircq (lire : Arvoricq). m[asculin].
●(1876) TDE.BF 23a. Arvorik.
●(1930) ANTO 12. Arvorig, Kerne-Veur, Iwerzon, Kembre hag Ar Skos. ●(1971) LLMM 147/276. An abeg avat eo ne grede ket ar gronikourien mont e diabarzh Arvorig.
►An Arvorig.
●(1732) GReg 51b. An Arvoricq. 561b Ar Brezonecg. langaich Breyz-Isell èn Arvoricq. ●917a. an arvoricq. ●(1744) L'Arm 177a. péhani zou er Berhonnêc ag enn Arvoric pé Morr-bihan. ●352a. Er Vertonnéd ag enn Arvoric.
●(1844) DMB 74. Me zo ehué mé ag en Arvorik. ●(1867) TELrem 120. Digor eo bez Mari-Vonik, / Koanta plac’h voa enn Arvorik. ●(1869) TDE.FB xviia. ann Arvorik. ●(1872) BDV 187. Eun Allamant souezet o sellet ouz dilladou espar bugale ann Arvorik. ●(1875) TSB 6. A pe oemb partiet ag er vro Britaniq / Aveit dischèn amen ar ribl en Arvoriq.
●(1900) KAKE 197. Nann, nann, n'euz ket he bar var douar an Arvorik. ●(1909) BLYA xv. Mar d’on ganet en Arvorik. ●(1910) IBRK 17. ha dreist-oll war an Arvorig. ●(1923 ARVG Eost 136. eus Breiz-veur da zouara war ôchou an Arvorig. ●(1935) SARO 9. Sant Ronan oa o touara war aochou an Arvorig.
►Bro-Arvorig.
●(1955) STBJ 25. betek Bro-Arvorig.