v.
I. V. intr.
(1) Se quereller.
●(1934) MAAZ 72. Sel mui éh arvellè el laeron, sel mui é sinsakrent, é tiskrap ar ou dornadeu eur, ha sel mui é seahè Jannig.
(2) Arvellat ouzh ub. : se quereller avec qqn.
●(1934) MAAZ 72. pe gleu en devizerion éh ervellat (lire : arvellat) en eil doh égilé. ●(1939) RIBA 13. é ma er méziad éh arvellat doh é bried.
II. V. tr. d. Agacer par des paroles.
●(1919) DBFVsup 4a. arvellat, tr. «agacer par paroles.» ●(1927) GERI.Ern 26. arvellat v. a., tr. «agacer en paroles.»