m. & adv.
I. M.
(1) Inclinaison, déclivité d'un terrain vers le bas.
●(1872) ROU 87b. Ce préfixe, ar, est fréq[uent] ardraon, arbrad, etc.
●(1908) FHAB Mae 130. an dour ne c'hell ket chom eb redet var an ardraon.
(2) Bezañ ardraoñ gant : être incliné.
●(1938) WDAP 1/22. (Pleiben) Ardraon, ano gourel, Dinaoñ pe bouez-traoñ dister. Skouer : Aes eo ar prad da zoura rak ardraoñ a zo gantañ.
II. Loc. adv. En ardraoñ : vers le bas.
●(1908) FHAB Kerzu 356. ruill en ardraon eb gellout sevel d'al laez.