aouraval

m. –où

(1) Orange.

●(1903) MBJJ 355. Freuz ive, aouravalo, figez, sitrons hag all.

(2) Gwez-aouraval : orangers.

●(1903) MBJJ 11. ar gwe aouraval, 'zo gwe ha na deuont en douar beo nemet er broio tom. ●(1923) SKET I 47. ar gwez aouraval ha suraval.