m. (grammaire) Substantif.
●(1931) VALL 712b. Substantif, tr. «Hano-kadarn m. pl. hanoiou-kadarn.» ●(1947) YBBK 333. An araogenn, evel m’hel lavar an anv, a zo ur ger hag a vez lakaet dirak ur ger all : anv-kadarn, anv-verb, anv-gwan pe adverb evit e liammañ e doare pe zoare ouzh ur ger all a zeu a-raok.