prép. & conj.
I. Prép.
(1) Ne serait-ce.
●(1732) GReg 42b. Appaisez-vous, si vous pouvez, ayez honte de vous-même, de vos transports, tr. «Habasqaït da viana, ha ne véz nemed gand ar vez.»
(2) Aneve-se : sans cela.
●(1910) FHAB Gouere 195. D'an eil, ar brofeted n'oant ket «tud diboëll,» bepred oant «tud dihun» hag a skiant vad : anefe-ze penaoz o diche gallet ober o labour keit amzer a skriva traou ken talvoudus. ●(1910) FHAB Gwengolo 257. An den dizoue-ze n'en doa morse, me sonj, lennet nag an Testamant koz nag an hini neves ; anefe-ze en diche gwelet difazi pegen gwir e oa komzou sant Aogustin. ●(1912) FHAB C'hwevrer 37. anefe-ze ne vichent ket anavezet. ●39. anefe-ze Doue a lakafe ac'hanomp da fazia. ●(1978) BZNZ 63. (Plougernev) 'Anvefe-se, an hanter dac'h an dud vije bet krevet !
II. Loc. conj. Aneve ma : sinon que.
●(1867) MGK 144. anefe ma' z eo diez / Ha torgennek an hent.