adj.
(1) Compétent (dans son métier), connaisseur.
●(1499) Ca 15a. Aznauoudec. g. cognoisseur. ●(c.1500) Cb 20a. Aznauoudec. g. cognoissant.
●(1879) BMN 203. Eur jardiner anaoudec ha soursius a lamo kuit al louzeier bian-ze. ●(1889) SFA 270. el leac'h m'oa medisined anaoudek a c'hellche digas nerz dez-han.
●(1927) GERI.Ern 17. anaoudek adj., tr. «connaisseur.» ●(1982) MABL I 89. (Lesneven) A' re 'veze anaoudek a c'houie choaz an had.
(2) Bezañ anaoudek eus, war, war-dro udb. : s'y connaître en qqc.
●(1890) MOA 181a. Connaisseur, subs. et adj., tr. «Anaoudek euz eunn dra, – anaoudek var eunn dra.»
●(1909) FHAB Gouere 209. Unan benag eus pennou bras eur barrez, anaoudeg mad eus an emgleviou. ●(1919) FHAB Here 100. anaoudek war ar vicher. ●(1921) PGAZ 7. Anaoudeg oa deuz Eussa. ●10. anaoudeg eo deuz he giziou. ●(1922) FHAB Mezheven 187. tud eus ho kouenn, anaoudek eus hoc'h ezommou. ●(1955) STBJ 83. Anaoudek-tre e oa ma zad war-dro ar c'hezek.
(3) Bezañ anaoudek eus ub., udb. : bien connaître qqn, qqc.
●(1872) ROU 98b. J'ai oublié son nom, moi qui le connaît si bien, tr. «ancounac'heed e ano ganin, ha me ken anaoudeg aneza.»
●(1960) PETO 8. e voe heñchet ar bagad gant eur vaouez (…) anaoudek eus an tolead.
(4) Reconnaissant.
●(1659) SCger 102a. reconnoissant, tr. «aznaoudec.»
(5) Bezañ anaoudek e-keñver ub., ouzh ub. : être reconnaîssant envers qqn.
●(1727) HB 85. anaoudec ouz Jesus.
●(1889) SFA 276. Kear Asiz a oue anaoudek e kenver ar Zant.
●(1927) GERI.Ern 17. anaoudek adj., tr. «reconnaissant.» ●(1931) VALL 630b. Reconnaissant, tr. «anaoudek (à l'égard de ouz, e-kéñver).» ●(1939) MGGD 22. Anaoudek e vin atao en ho keñver en abeg d'ar vad hoc'h eus graet d'in.
(6) Bezañ anaoudek a : reconnaissant de.
●(1862) JKS 117. Rak ar c'hras a vez roet bepred d'ar re a zo anaoudek anezhi. ●(1878) EKG II 35. Evit guir, anaoudek oa bet a gement-se.
●(1911) BUAZperrot 195. bezomp anaoudek atô ; an dianaoudegez a zo eun dra ken divalo !