pron.
(1) Soi-même, seul.
●(1847) MDM 216. En em gared han-unan ; en em glask han-unan. ●364-365. ne deo ket mad han-unan a dleer da glask, mad an holl eo. ●(1863) MBF 95. gober hent pe ver en unan, tr. «voyager seul.» ●(1866) FHB 91/308a. peguen dangeruz eo heuil ar pen an-unan. ●(1872) GAM 28. Ne ket brao en em veuli ann unan ! ●(18--) SAQ I 257. kollet dre ar faot an unan.
●(1907) FHAB Here 249. e kouezer var an adrenv an unan. ●(1908) FHAB Eost 241. kredi emaer an unan o labourat. ●(1911) BUAZperrot 118. dre veza re stag ouz an doare da welet an unan. ●305. n'oar ket barrek awalc'h d'en em denna an unan. 605. evit an unan. ●812. a lavare e oa ret beza sant an unan araok beza goest da ober al labour-ze. ●(1922) FHAB Genver 40. pegen c'houek e labourer pa ne vezer ket an unan ouz hen ober. ●(1928) LEAN 43. oc'h en em drec'hi an-unan. ●(1941) FHAB Meurzh/Ebrel 35. Ober eun hent keit-se, an unan, a zo start.» ●(1942) FHAB Mae/Mezheven 153. deski en em ankounac'haat an-unan.
(2) An-unan-penn : tout seul.
●(1911) BUAZperrot 287. pa vezer an unan penn.
(3) Propre, à soi.
●(1911) BUAZperrot 233. enebourien an diaveaz : an techou fall an unan.