suffixe superlatif.
(1) Kentañ a ... : la première chose que.
●(1867) FHB 122/139b. Kenta a voue merzeriet er Japon a voue eur baourez kez. ●(18--) SAQ I 412. kenta 'reas goude ar vadiziant.
●(1907) AVKA 171. Ze eo kenta am eus laret deoc'h. ●(1924) FHAB Here 362. Kenta rejomp a voe mont da lavaret hor pedennou. ●(1925) FHAB Mezheven 210. ar c'henta a rae oa beza mestr war eur c'hastell krenv. ●(1925) BUAZmadeg 467. kenta a reaz ar paian kriz-se a oue lakât ar gristenien d'ar maro. ●(1933) IVGV 36. Kentan a glevomp eo eur c'hantik.
(2) (...añ) : la chose la plus
●(1907) PERS 159. Easa a zo da anaout e buez an Aot. Vianney eo he verzerenti. ●(1915) HBPR 56. Mez kaera ma zoa bet e neb leac'h d'ar mare-ze, oa e Plougerne. ●(1925) BUAZmadeg 144. kaera a velet ennan a oue evelato ar vodesti. ●758. Diesa ma kavent eo abalamour d'an dienez a zour.
(3) Diwezhañ, kentañ : la dernière, la première fois.
●(1872) ROU 85. La dernière fois que je vis, tr. «diveza ma velis.»
●(1922) GLPI 17. Kenta em eus santet petra eo ar C'haerder / 'Voe o klevet o c'han sklêr, plijus ha tener.
(4) Kentañ ma ; dès que.
●(1925) BUAZmadeg 809. Sant Gunthiern a zilezaz he gurunen a roue, kenta ma teuaz d'ezan ar zonj-se euz an nenv.