adj.
(1) Empoisonné.
●(1847) MDM 292. ann ear ampouezoun-se. ●293. eur vogeden ampouezoun. ●(1862) BSH 3. ar c'haliz fall, c'huëro hag ampoësoun.
(2) sens fig. Qui empoisonne (la vie).
●(1931) GUBI 196. Allas ! é breih a neùé-zo / Bremen ne gleuér tro-ha-tro / meit boéh un tam tra ampouizon / E zou hanùet akordéon.