m. –ed Homme stupide.
●(1744) L'Arm 252b. Niaiser, tr. «Gobérr enn Amouætt.» ●(1767) ISpour 329. enn amoédet, er penneu scann.
●(1838) OVD 250. sellamb-ean èl un amouëd. ●(1879) GDI 120. ur sod hag un amouèd.
●(1904) DBFV 6b. amoed, s. m. pl. ed, tr. «sot, étourdi, imbécile.» ●(1931) GUBI 15. Nen dé nameit ur hèh amoèd. ●(1938) DIHU 324/94. obér en amoeded. ●(1939) RIBA 145. ha ne gav ket eùé bamdé amoèded ar é hent. ●(1942) DIHU 374/118. sotoni en amoeded !
►(insulte) Pikol amoed : grand sot.
●(1790) MG 243. Mæs, piquol amouæd, eit en dout meàuét é vér dannét.