m. –ed
(1) Imbécile, idiot.
●(1910) FHAB Meurzh 111. Kasit an amboubal-ze da gaout e vreur. ●(1910) FHAB Mae 151. Klevit an amboubal-man, emezi ! ●(1919) BUBR 11-12/9. Me gav ac'hanout eun tamm brao a amboubal ! ●(1927) GERI.Ern 7. aboubal L[éon] m., tr. «Etourdi, gauche, sot ; celui qui ne comprend jamais ce qu'on lui dit, esprit lent et paresseux.» ●(1927) FHAB Meurzh 60. Petra a vad a c'hell eun amboubal seurt da heman disklêria d'eomp ? ●(1929) FHAB Meurzh 103. ar pez a lavar an amboubal-ze.
►(vocatif).
●(1920) MVRO 22/d. tud keiz, amboubaled ! ●(1923) FHAB Mae 181. «c'hoari am eus ganez, amboubal koz, met dont a ri koulskoude !» ●(1928) TAPO 9. Skrivit hen, evelato, amboubal. ●(1932) ALMA 77. Amboubal ma'z oc'h, c'hoant ho peus va laza !
(2) Taureau sauvage.
●(1911) BUAZperrot 158. eur c'hole gouez hanvet amboubal (bubalus) er skridou koz. ●187. eur wiz gant he zorrad moc'h bihan, eun hed gwenan en eur wezen dann, eun amboubal, eun ours hag eul loan gouez all bennak c'hoaz...