m. –où
(1) Embarras.
●(1787) BI 137. énn unn ambarass brouilluss benac. ●174. disorbet ag enn ambarasseu ag er bed. ●(1792) CAg 33. ém sorb, ém ambarrasse.
●(1831) RDU 150. él léhieu dissimur, didrouz, divorloh, ér peah ha pêl doh en ambarasseu ag er bed. ●(1843) SEB 249. Né barlantan qet eus an ambaras ac eus ar vigilanç continuel a zo oc'h ho ambréder èn ho bugaleach. ●(1846) BAZ 192. pell dious ambaras ar bed. ●(1869) FHB 257/377a. an ambarras a boues varnomp.
(2) Kemer ambaras : se préoccuper.
●(1864) KLV 13. dioc'h feson, sulvui ma kemere ambaras ann den evit beva, sulvui en doa da zoursial euz ar pez en em gave gant-han.