m. –ed (ornithologie) Alouette.
I.
●(1732) GReg 29b. Alouette, oiseau, tr. «Alc'huëder. p. Alc'huëdes.»
●(1834) SIM 190. lost un alc'hoeder. ●(1838) CGK 10. Bars en oab an alc'hueder a zao en eur gana. ●(1866) BOM 6-8. Evel ann alc'houeder / Pa fell d'ez-hi sevel / Er c'houmoul. ●(1867) MGK 51. Ann alc'houeder hag he alc'houedered bihan. ●(1895) GMB 205. On dit a Ploézal elc'houedour, en pet[it] Trég[uier] déveder.
●(1919) DBFVsup 2a. alhuidér, s., tr. «alouette.»
II. (mimologie) Chant de l’alouette.
●(1986) MNJL 16. Kan an alc'hweder oa desket din abred gant va mamm : Pêr ! Pêr, digor din / Biken pec'hed ne rin a lavare a-dakadoù en e nijadenn sonn en oabl glas. Ha kerkent e cheñche kaoz : Tie ! tie ! tie ! emezañ o 'n em lezel da zifaragoelliñ. Morse ne gave digor.
III.
(1) Joaus evel un alc'hweder : très joyeux.
●(1937) ALMA 157. Gwelout Mariannig koant, koant evel an deiz, gwenn evel al leaz, gwechall joaus evel an alc'houeder, dimezet gant ar c'hemener kakous ha lor.
(2) Kousket endan liñsel an alc'hweder : dormir dehors.