[mbr acuytet (adj. v.), brpm aqùittein, acquittein < vfr aquiter du lat jur quietus prononcé quitus (TLFi s. quitte)]
V.
I. V. intr.
(1) Akuitañ gant : se satisfaire, se contenter de.
●(1926) BIVE 18. Gant se ec'h akuiti ! ●(1928) SAKO 21. Akuitan 'ran gant frouez ar c'hoajou da derri ma naon. ●(1931) VALL 676a. être satisfait, tr. «akwita fam.» ●(1935) BREI 423/2c. Sonjal e rankfent, neuze, akuita gant diou wech ar pae arôk ar brezel !... Hag i o touch, breman, eiz, dek gwech ar pae-ze !
(2) Akuitañ hep : se passer de.
●(1919) LZBt Du 16. an dud (...) hag o dije akwitet hep tapout ar «grippe». ●(1929) ENLA 4. brao mat ec'h akuitfer / Hep meur a vicherour, nann heb al labourer. ●(1933) ALBR 36. an evned bihan a rent d'al labourer eur servij dispar, ha na deufe a-benn d'akuita hepde na gant aour hag arc'hant, na gant benviou.
(3) [devant un v.] Akuitañ da : parvenir à.
●(1942) VALLsup 129b. Parvenir (à payer, etc.), tr. «akwita (da baea).»
II. V. tr. d.
(1) S'acquitter de.
●(1790) MG 357. hemb conz a galz a bratiqueu-aral a zevotion, e zou rét neoah aqùittein.
●(1857) HTB 50. hen he unan ho sikouro d'ober oll kement ho po d'akuita.
(2) Acquitter.
●(c.1718) CHal.ms i. amortir vne rente, tr. «acquittein ur rant'.» ●(1744) L'Arm 6b. Acquiter, tr. «aquittein.» ●(1790) MG 22. aqùittein er péh e zelièmb dehou.
●(1904) DBFV 5a. akuitein, v. a., tr. «acquitter.»
(3) Libérer, sauver.
●(1650) Nlou 71. Techet cre en Egypt, / Da vezaff acuytet, tr. «Fuyez vite en Égypte / pour être libérés.» ●277. He map na goapeyt, voe à acuytat, tr. «ce fut son fils, ne vous moquez pas, qu'on sauva.»
III. V. pron. réfl.
(1) S'acquitter.
●(1857) GUG 87. Penaus hi gobér / Eid hum acqùittein.
(2) En em akuitañ diouzh : se délivrer de.
●(1860) BAL 121. evit en em akuita diouz poaniou a n'o devezo fin ebed ! tr. GMB 17 «se délivrer de peines.»
(3) En em akuitañ a : s'acquitter de.
●(1744) L'Arm 6b. S'acquiter, tr. «Um aquittein.» ●(1790) MG 115. hum aqùittein ag é zeværieu. ●396. hi e vènn ma hum aqùittou peb-unan ag é zeværieu revè é stad. ●(1792) HS 124. enn abiltèt requiss eit hum aquittein ag é gargue.
●(1904) DBFV 5a. hum akuitein, tr.s'acquitter (a, de).» ●(1913) AVIE x. tad S. Iehann er Badéour doh um akuit dirak Doé a é garg a veleg.
(4) En em akuitañ e : s’acquitter de.
●(1840-1841) LAUrenspab.ms p. 106. Rac se songet erfat quent enem angagin / ha chui a allo nem acquittan en ny.