aegrañ / aegriñ

[mbr aegraff, brpm aigrein < aegr .1 + -añ / -iñ]

V. intr. Aigrir.

●(1499) Ca 5a. Aegraff. g. aegrir.

●(1767) ISpour 411. enn hani é laqua isprit é Vam d’aigrein.