[brpm abiltèt < abil + -ded]
F. Savoir, habileté.
●(1792) HS 124. enn abiltèt requiss eit hum aquittein ag é gargue.
●(1821) SST i. Hi u e ra habiltet d'er vugaligueu. ●(1838) OVD 125. guet un tamicg habiltæt. ●(1857) GUG 52. er huéen ag er faus abiltæd. ●(1861) BSJ 83. Er pharisiénèd hag er scribèd, carguet a hloér guet ou abiltèd, hum zrougué ag er gonz-cé.
●(1905) IMJK 8. En abilted (…) nen dé ket ur péhed. Mat é anehi é unan, mar dé rézet ar lézen Doué.