adv. Auparavant, précédemment, d'avant.
●(c.1500) Cb 48a. g. subcontraire. b. contrel a diaguent.
●(1710) IN I 20. goualc'het ha neteat a ziaguent. ●262. d'an amourouses sot pe ouz hini en devoa bet attaich a ziaguent. ●(1790) MG 388. ha ne ra meid yohein péhedeu nehué ar er-ré a-ziaguênt.
●(1869) HTC 32. hag e servichoc'h guin dezhan adarre evel a reac'h aziagent. ●(1877) EKG I 64. her chacha adarre enn hostaleuriou hag er vouillen ker goaz hag a ziagent. ●69. A-ziagent hel lavaren bemdez [va japeled]. ●160. c'hoant o deuz da ober, evel a ziagent, ar Rogasionou. ●(1878) EKG II 323. A-ziagent oa bet eur goms bennag divar-benn ar Berthou. ●(18--) SAQ I 17. Varlerc'h ho dizentidigez, tenvalijen ar spered, sempladurez ar galoun, techou fall ar c'horf, an anken, ar c'hlenved, ar maro, gwalinier dianavezet a ziagent, en em zirollas var an douar.
●(1904) DBFV 45a. a-ziagent, adv., tr. «précédent, précédemment.» ●(1927) GERI.Ern 33. a-ziagent, tr. «d'avant, auparavant.»
►[épith.] Précédent.
●(1790) MG 388. ne ra meid yohein péhedeu nehué ar er-ré a-ziaguênt.
●(1861) BSJ 321. Dégasset, em'ean, é sæ a ziaguênt ha gusquet-ean.