adv.
(1) Kaout udb. a-leve : posséder qqc. en propriété.
●(1894) BUZmornik 432. eunn enezenn a ioa d'ezhi a leve.
●(1902) MBKJ 14. hag e vije d'in a leve ar bed holl. ●(1905) IVLD 10. ar foennek-se a oa a leve da Vreuriez ar Zakramant. ●(1907) VROJ Even 52. ho mereuri oa d'ezo a leve. ●(1909) KTLR 143. beza e devoa ouspenn, tri pe bevar di a leve. ●(1915) HBPR 11. D'ezhi oa a leve, gozik holl douarou ar barrez. ●(1925) FHAB Meurzh 103. pinvidika pennherez a oa e Breiz, p'eo gwir e oa d'ezi, a-leve, Chateaubriant, ar Guildo, Montafilant, an Hardouinae (…). ●(1949) KROB 13/13. e diegez a oa dezañ a leve. ●(1975) UVUD 72. (Plougerne) Seiz pevarn oa ar park. Ennez doa a leve deho. ●(1995) BRYV III 61. (Milizag) ma helle kaoud e ferm a leve.
(2) Reiñ udb. a-leve : donner qqc. en propriété.
●(1926) FHAB Eost 293. ar paper a roe a-leve, da virviken, an iliz-se ar Vretoned.