adv.
(1) Oralement, vocalement, de vive voix.
●(1576) H (avec vérification sur l’original).">Gk I 228. Confes à calon hac à guenou. ●(1576) H 8. Confessaomp a guenou ha credomp a calon, tr. « Let us confess by mouth and believe in heart. » ●(1621) Mc 42. pe quement bennac ez lauaré an contrel á guenaou.
●(1727) HB 69. nonpas hepquen a c'henou. ●498. a-speret hac a-c'henou. ●(1732) GReg 785b. Réaliser des offres labiales, tr. «Reali an offrou græt a c'henou.»
●(1859) MMN 76. n'eo ket a c'hinou hebken. ●(1869) EGB 30. a c'héno, tr. «de bouche.» ●(1870) FHB 266/34a. da gridi a galon ha da brezeg a c'hinou. ●(1889) SFA 40. en eur bedi a c'hinou hag a galoun.
●(1906) BOBL 03 novembre 110 (stagadenn)/2b. ar pez a m'oa lavaret d'id a c'hinou disadorn diveza. ●(1911) BUAZperrot 490. hen anzav a ran a c'hinou.
(2) Loc. adv. a-c’henoù-mat : franchement.
●(1907) AVKA 173-174. ur gwir wirione a laran deoc'h a c'heno mat. ●295. Komzet am eus a c'heno mat ouz ar bed. ●310. Egile a rebechas a c'heno mad : «N'et eus ket eta mui a doujans Doue evid ar re-ze ?
(3) A c’henoù da c’henoù : de bouche en bouche.
●(1893) IAI 6. deuet beteg ennomp eb skrid, a rum da rum hag evel a c’hinou da c’hinou.
(4) Loc. adj. Pedenn a-c’henoù : prière orale, vocale.
●(1732) GReg 754a. Priere vocale, tr. «Pedenn a c'henou.»