adv. & conj.
I. Adv.
(1) À peine.
●(1902) PIGO I 190. na zizanale ken nemet a-boan. ●(1910) MAKE 63. didok, a boan gwisket c'hoaz. ●(1920) LZBl Gouere 325. a boan er gampr, e krap gant he zaou zorn en daol. ●(1935) BREI 402/2c. Ret e vije d'ec'h beza klevet Soazig o luroni a-boan arru 'barz ar porz.
(2) N'eo ket a-boan a-walc'h da : il n'est pas près de, il était loin de.
●(1935) LZBl Du/Kerzu 256. Siouas ! n'oa ket c'hoaz a boan awalc'h da c'hellout diazeza iliz Dakar.
(3) Bezañ a-boan da ub., udb. bezañ graet udb. : c'est à peine si.
●(1852) MML 78. A boan e oa d'in bean laret ar c'homjo-man, ma santis an esperans o tisqen em c'halon. ●96. aboan e oa d'hîn bean daoulinet dirag eur c'hrusifi (…) ma teuas ma c'halon da lampat. ●151. Aboan e oa d'ac'h bean ma c'houitaat.
●(1910) MBJL 80. A-boan eo d'ar figez glas bean koueet, mac'h int dioustu dastumet gant eur balig ha klenket en eur baner.
II. Loc. conj.
(1) A-boan e : à peine si.
●(1530) J p. 61a. A poan ez gallaff me repos, tr. «à peine puis-je reposer.»
●(1790) MG 69. mæs, èl ma ouzoh , a boén en e mès-mé amzér de hum laquad ar men deulin de vitin, eit larèt ur Bater hac un Ave, Maria. ●349. A boén é hoai ean oueit én é ulé, ma santas arrè el langir hac el lincèll é risclein a ziar é gain.
●(1834) SIM 56. hac a boan e chomme unan pe zaou na zougue mercou terrubl eus ar c'hlénved.
●(1903) MBJJ 163. Mes a boan en devoa tremenet dor kær, ma welaz eun toullad groage. ●(1953) ANBR 5. A-boan e oamp deut e-barz gant hon traouegez ma oa diskaret bag an tad.
(2) A-boan ma : à peine si.
●(1908) KMAF 44. Asa ! Pa'n em gave ganin, a-boan ma responte ouzin. ●(1908) PIGO II 79. a-boan ma'z eo êt ar boulc'h ganin. ●(1912) LZBl Genver 309. a boan ma 'vez kavet tud da zouara ar c'horf maro... ●(1922) EMAR 136. A-boan m'oa echu o feden, / E peur-dremenas o anken. ●(1935) ANTO 160. a-boan ma oa d'ezi beza serret he fourn.