adv.
(1) Sur place, sans bouger.
●(1907) PERS 364. Ar re [an dud] a zo a blas, a bep tu d'an hent hag en tiez, a gouez d'an daoulin evel p'o divije c'hoant da gaout, eur vech c'hoaz, bennoz an Aot. Person.
(2) Chom a-blas : rester sur place, ne pas bouger, ne pas s'éloigner.
●(1834) SIM 32. Surroc'h eo chom a blaç. ●(1872) ROU 88a. Pa z-ân ez ân a gass, ha pa chouman e chouman a blass. ●(1838) CGK 20. Bea zeus plant quisidic, da chom a blaç crouët, A voëler o tizec'ha ractal mint disvroët. ●(18--) SAQ I 257. Henvel eo : Ouz ar plant kizidik, da jomm a blas krouet / A zeu da zizec'ha pa vezont divroet.
●(1914) KANNgwital 137/403. ne zaleo da jom a blas. ●(1935) LZBl Gwengolo/Here 156. Chomomp a blas kentoc'h.
(3) Chom a-blas : se fixer (dans une place).
●(1872) ROU 85a. Les domestiques ne se fixent nulle part, tr. «ar mevellen ne choumont mui a-blass.»