adv. D'où.
●(c.1718) CHal.ms i. d'ou uenés uous, tr. «abeban etet ü.» ●(1732) GReg 303b. D'ou, de quel lieu, tr. « a beban.» ●(1790) Ismar 41. A be-ban é hoh-hui deit ? ●(1792) HS 57. à beban é tent.
●(1818) HJC 123. ne ouïamp quet à beban i ta. ●(1856) VNA 64. D'où êtes-vous ? tr. «A beban oh-hui ?» ●(1861) BSJ 156. gouyèt e hran a beban é tan ha de beban é yan.
●(1904) DBFV b. abeban, adv., tr. «d'où.» ●(1913) AVIE 43. ne houies ket a beban é ta na men é ha. ●(1913) HIVR 1. deit ne houiér ket a beban. ●(1921) GRSA 70. a veban éh oè deit.
►sens fig.
●(c.1785) VO 133. a beban é tai er son-ze. ●(1790) MG 261. A-beban é ma deit er mod-ce m'en dai rét d'ur voès aboeissein d'hé dén ? ●322. A-beban é-ma deit teoh er chonge-ce de vout Frær ?
●(1855) BDE 86. A beban é ta d'ein er boneur-man.