m. –où, –ioù. cf. vi
I.
(1) Œuf.
●(c.1501) Lv 235/121. uou gl. oua. ●(1612) Cnf 31a. abstinaff à quic, huyou, ha formaig.
●(1659) SCger 176b. üi p. üiou, tr. «œuf.»
●(1829) IAY 86. An uio, ar lez. ●(1849) LLB 1706. De hôrein en uieu. ●(1857) HPB 217. eun u kriz. ●(1876) TDE.BF 647a. U, s. m. T[regor], tr. «Œuf ; pl. uo.» ●(1884) BUR I 24. hag ar gwad stanket en-he a re bosso braz evel uo yar. ●(1896) SBW 12. evel eun u iar.
●(1908) PIGO II 23. uo poaz. ●(1912) BUAZpermoal 163. ar c'hig, an uou. ●(1915) KANNgwital 156/82. var plas an uiou. ●(1943) SAV 29/7. kaer am eus furchal ho neiziou, mallestouen u ne gavan…
(2) U mezal, meutal, melar : œuf hardé.
●(1896) GMB 410. à Trévérec û meutal œuf sans coque, à Pontrieux û melar (...) le gall. wy meddal (...) doit être différent.
●(1920) KZVr 359 - 25/01/20. Uiou mel, tr. «œufs, dont la coquille n'est pas formée (et meutal, melar ; en gallois wy meddal.»
II. Ober kazeg an u : voir kazeg.