f.
(1) Enchantement.
●(1870) MBR 84. Ar mor hag ann avel a ioa mad, ma reugjont hent eunn drugar. ●(1876) TDE.BF 643b. Trugar, s. f., tr. «Plaisir, satisfaction prononcée.»
●(1911) BUAZperrot 159. eur skouer da welet hag eun drugar da glevet. ●276. E gomzou a oa eun drugar o c'hlevet. ●492. eun drugar oa e glevet o kana. ●(1925) FHAB Mae 186. eun drugar oa klevet moueziou drant ha nerzus ar gwazed. ●(1954) VAZA 167. un drugar hepken pa bleg aezenn glouar an hañv da wentañ o fond c’hwek.
(2) Bezañ un drugar gant ub. : être un enchantement pour qqn.
●(1911) BUAZperrot 81. an doktored a oa eun drugar ganto, klevet e gomzou.
(3) Gant trugar =
●(1923) KNOL 179. Hag hi da zellet gant trugar.